Psalms 37

PSALM 37

The Just Shall Inherit the Earth

ψαλμός τω Δαυίδ

1μη παραζήλου εν πονηρευομένοις μηδέ ζήλου τους ποιούντας την ανομίαν 2ότι ωσεί χόρτος ταχύ αποξηρανθήσονται και ωσεί λάχανα χλόης ταχύ αποπεσούνται 3έλπισον επί κύριον και ποίει χρηστότητα και κατασκήνου την γην και ποιμανθήση επί τω πλούτω αυτής 4κατατρύφησον του κυρίου και δωή σοι τα αιτήματα της καρδίας σου 5αποκάλυψον προς κύριον την οδόν σου και έλπισον επ΄ αυτόν και αυτός ποιήσει 6και εξοίσει ως φως την δικαιοσύνην σου και το κρίμά σου ως μεσημβρίαν 7υποτάγηθι τω κυρίω και ικέτευσον αυτόν μη παραζήλου εν τω κατευοδουμένω εν τη οδώ αυτού εν ανθρώπω ποιούντι παρανομίαν 8παύσαι από οργής και εγκατάλιπε θυμόν μη παραζήλου ώστε πονηρεύεσθαι 9ότι οι πονηρευόμενοι εξολοθρευθήσονται οι δε υπομένοντες τον κύριον αυτοί κληρονομήσουσι την γην 10και έτι ολίγον και ου μη υπάρξη αμαρτωλός και ζητήσεις τον τόπον αυτού και ου μη εύρης 11οι δε πραείς κληρονομήσουσι γην και κατατρυφήσουσιν επί πλήθει ειρήνης 12παρατηρήσεται ο αμαρτωλός τον δίκαιον και βρύξει επ΄ αυτόν τους οδόντας αυτού 13ο δε κύριος εκγελάσεται αυτόν ότι προβλέπει ότι ήξει η ημέρα αυτού 14ρομφαίαν εσπάσαντο οι αμαρτωλοί ενέτειναν τόξον αυτών του καταβαλείν πτωχόν και πένητα του σφάξαι τους ευθείς τη καρδία 15η ρομφαία αυτών εισέλθοι εις τας καρδίας αυτών και τα τόξα αυτών συντριβείη 16κρείσσον ολίγον τω δικαίω υπέρ πλούτον αμαρτωλών πολύν 17ότι βραχίονες αμαρτωλών συντριβήσονται υποστηρίζει δε τους δικαίους ο κύριος 18γινώσκει κύριος τας οδούς των αμώμων και η κληρονομία αυτών εις τον αιώνα έσται 19ου καταισχυνθήσονται εν καιρώ πονηρώ και εν ημέραις λιμού χορτασθήσονται 20ότι οι αμαρτωλοί απολούνται οι δε εχθροί του κυρίου άμα τω δοξασθήναι αυτούς και υψωθήναι εκλείποντες ωσεί καπνός εξέλιπον 21δανείζεται ο αμαρτωλός και ουκ αποτίσει ο δε δίκαιος οικτείρει και διδοί 22ότι οι ευλογούντες αυτόν κληρονομήσουσι γην οι δε καταρώμενοι αυτόν εξολοθρευθήσονται 23παρά κυρίου τα διαβήματα ανθρώπου κατευθύνεται και την οδόν αυτού θελήσει σφόδρα 24όταν πέση ου καταραχθήσεται ότι κύριος αντιστηρίζει χείρα αυτώ 25νεώτερος εγενόμην και γαρ εγήρασα και ουκ είδον δίκαιον εγκαταλελειμμένον ουδέ το σπέρμα αυτού ζητούν άρτους 26όλην την ημέραν ελεεί και δανείζει ο δίκαιος και το σπέρμα αυτού εις ευλογίαν έσται 27έκκλινον από κακού και ποίησον αγαθόν και κατασκήνου εις αιώνα αιώνος 28ότι κύριος αγαπά κρίσιν και ουκ εγκαταλείψει τους οσίους αυτού εις τον αιώνα φυλαχθήσονται άνομοι δε εκδιωχθήσονται και σπέρμα ασεβών εξολοθρευθήσεται 29δίκαιοι δε κληρονομήσουσι γην και κατασκηνώσουσιν εις αιώνα αιώνος επ΄ αυτής 30στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν και η γλώσσα αυτού λαλήσει κρίσιν 31ο νόμος του θεού αυτού εν καρδία αυτού και ουχ υποσκελισθήσεται τα διαβήματα αυτού 32κατανοεί ο αμαρτωλός τον δίκαιον και ζητεί του θανατώσαι αυτόν 33ο δε κύριος ου μη εγκαταλίπει αυτόν εις τας χείρας αυτού ουδ΄ ου μη καταδικάσηται αυτόν όταν κρίνηται αυτώ 34υπόμεινον τον κύριον και φύλαξον την οδόν αυτού και υψώσει σε του κατακληρονομήσαι την γην εν τω εξολοθρεύεσθαι αμαρτωλούς όψει 35είδον τον ασεβή υπερυψούμενον και επαιρόμενον ως τας κέδρους του Λιβάνου 36και παρήλθον και ιδού ουκ ην και εζήτησα αυτόν και ουχ ευρέθη ο τόπος αυτού 37φύλασσε ακακίαν και ίδε ευθύτητα ότι εστίν εγκατάλειμμα ανθρώπω ειρηνικώ 38οι δε παράνομοι εξολοθρευθήσονται επιτοαυτό τα εγκαταλείμματα των ασεβών εξολοθρευθήσονται 39σωτηρία δε των δικαίων παρά κυρίου και υπερασπιστής αυτών εστιν εν καιρώ θλίψεως 40και βοηθήσει αυτοίς κύριος και ρύσεται αυτούς και εξελείται αυτούς εξ αμαρτωλών και σώσει αυτούς ότι ήλπισαν επ΄ αυτόν